งูสวัดเกิดจากการติดเชื้อไวรัส Varicella zoster ซี่งเป็นไวรัสที่ทำให้เกิดโรคสุกใสในวัยเด็ก ซึ่งภายหลังหายจากโรคสุกใส เชื้อไวรัสนี้ยังซ่อนอยู่ในปมเส้นประสาทของร่างกาย เมื่ออายุมากขึ้นหรือภูมิคุ้มกันต่อโรคต่ำลง ไวรัสที่หลบซ่อนในร่างกายจะทำให้เกิดงูสวัด โดยเริ่มจากเป็นตุ่มน้ำใสเป็นกลุ่มและปวดแสบร้อนผิวหนังตามแนวเส้นประสาทด้านเดียว ต่อมาตุ่มน้ำใสจะแตกออกเป็นแผล โดยทั่วไปอาการปวดและแผลจะหายภายใน 2-4 สัปดาห์ งูสวัดพบเพิ่มมากขึ้นชัดเจนในผู้ที่มีอายุมากกว่า 50 ปี หรือบุคคลที่มีภาวะภูมิคุ้มกันโรคต่ำลง เช่น การติดเชื้อเอขไอวี ผู้ที่ได้รับยากดภูมิคุ้มกันหรือได้รับยาสเตียรอยด์ขนาดสูงต่อเนื่อง ผู้ที่เคยเป็นงูสวัดจะมีโอกาสเป็นซ้ำร้อยละ 6.2 และพบบ่อยในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญคือ อาการปวดตามรอยโรคนานหลายเดือนแม้ผื่นจะหายสนิท การเป็นงูสวัดบริเวณใบหน้าด้านบนอาจเกิดบาดแผลที่กระจกตา เพิ่มความเสี่ยงต่อเส้นเลือดอุดตันในสมอง (stroke)
ในช่วง 3-6 เดือนภายหลังเป็นงูสวัด ผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่องอาจเกิดโรคแทรกซ้อนรุนแรง เช่น ปอดอักเสบ สมองอักเสบ ดังนั้น การสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคโดยการฉีดวัคซีนป้องกันงูสวัดจึงมีความสำคัญ